LİSAN DÂVÂSI

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

ECRÎ (Huzeyfe YÜKSEL)

Dilde devrim diye, dil kātili üç tane çete,
Güzelim Türkçeme hâince hücum etmekte.
Dilimiz târihimizdir, özü destanla dolu,
Bugünün nesli kadim târihi kaybetmekte.

Öz lisan bahçemizin nâmı asırlar sürdü,
Orda binlerce çiçek vardı, çınarlar gürdü.
Sözde bir bağcı; gelip elde keser, can budadı,
Birbirinden de güzel gülleri, kökten dürdü.

Kargalar kondu; latif bahçeye, bülbül yerine,
Yaban otlar türeyip çıktı, güzel gül yerine.
Küçücük köstebeğin girdiği münbit bağda,
Dün çeşit çoktu, bugün elde kalan on tane.

İşte dil bahçemizin hâli perîşan ve elim,
Haydi Ecrî, olalım biz bu hazin bağda hekim.
Rengi solmuş cana bir can suyu vermek gerekir,
Her nefessiz canı has toprağa tekrar dikelim.

vezni: feilâtün / feilâtün / feilün
(fâilâtün) (fa’lün)