BİR LEVH-İ MAHFÛZ’A, YAZILMIŞIM BEN!..

Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com

Bir garip yolcuyum, geldim kapına;
Bu hasret çarkında, ezilmişim ben!..
Can verdin, sığmıyor eşsiz yapına;
Mârifet kapında, büzülmüşüm ben!..

Nefesin, hikmet mi aşkın nârında?
Yakından yakınsın, şahdamarında!..
Nesîmî değilim; Mansûr dârında;
Ölmeden derimle, yüzülmüşüm ben!..

Yâ Rab; kerem eyle, Sen’sin ikrârım;
Takvâyla inceldi, bu kalp efkârım!..
Niçin çözülmüyor, derin esrârım?..
Bu hilkat seyrinde, çözülmüşüm ben!..

Umudu, Sen döktün yanmış içime;
Sımsıcak gözyaşım, akar suçuma!..
«Emânet» yüklenmiş, ağır göçüme;
Her lâhza sınanmış, süzülmüşüm ben!..

Derdime «aşk» dedim kaynadım, doldum;
Yedi nefs içinde, ben beni buldum!..
Âlem-i ervâhta, «tek» Sen’i bildim;
Bu seyr ü sülûkta, sezilmişim ben!..

Ömrüme aşk verdin hâlden, emelden;
Gönül, dile geldi düştüğüm hâlden!..
Ölmeden ölümü duydum ecelden;
Bir Levh-i Mahfûz’a, yazılmışım ben!..

8 Mart 2021, Ankara