HAZLARA FREN…
CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com
Bizi atan nârdan nâra,
Sazlara; «Dur!» diyebilsek…
Meyletmişken son bahara,
Yazlara; «Dur!» diyebilsek…
Şerri koyup kafeslere,
Şükrederek nefeslere,
Sonu gelmez heveslere;
Nazlara; «Dur!» diyebilsek…
Nefse olmuşken oyuncak,
Dolaşırken köşe bucak,
Somun gibi sıcak sıcak;
Hazlara; «Dur!» diyebilsek…
Nimete saldırıp birden,
Nankörlüğü kaptık nerden?
Ördek beklenilen yerden;
Kazlara; «Dur!» diyebilsek…
Hiç yerinde duramayan,
Ulvî hayal kuramayan,
Ruhlara gem vuramayan;
Hızlara; «Dur!» diyebilsek…
Hâlâ kendine gelmeyen,
Azla bahtiyar olmayan,
Bir türlü doymak bilmeyen;
Gözlere; «Dur!» diyebilsek…
Celil, bu işleri bırak!
Üç aylar ne güzel durak!
Az yiyip, az konuşarak;
Sözlere; «Dur!» diyebilsek…