NE KORKU DUYARLAR
Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com
O çehresi asık, kasvetli günde,
İnsanlar dehşeti görüp bilirler!
Herkes boğulurken gamda, hüzünde;
Onlar ki korkudan emin olurlar!
Ne korku duyarlar ne üzülürler!
Gelince kendine Hak’tan hidâyet,
Tâbî olup eden aşkla ibâdet,
Doğrulunca kulluk ve istikamet;
Kerîm Rablerini Rahîm bulurlar!
Ne korku duyarlar ne üzülürler!
Îmanla Allâh’a ve âhirete,
Erenler yakîne ve mârifete,
Kavuşurlar güzel bir âkıbete;
Bütün kederlerden uzak kalırlar!
Ne korku duyarlar ne üzülürler!
Cennet mukabili satarak cânı,
Olurlar şehidler Rabbin mihmânı,
Korumak kastıyla dîni, îmânı;
Hak yolda öldürür ve de ölürler!
Ne korku duyarlar ne üzülürler!
Gece-gündüz veren, asla bıkmayan,
Ezâ eylemeyen, başa kakmayan,
Fânî övgülere dönüp bakmayan;
Cömertler tükenmez ecir alırlar!
Ne korku duyarlar ne üzülürler!
Hakk’a dostlukları ayân kullara,
«Rabbimiz Allah’tır!» diyen kullara,
Takvâ elbisesi giyen kullara;
Melekler müjdeler verir gelirler!
Ne korku duyarlar ne üzülürler!