SAKLAR
TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI)
Yetmişlere yalnız yetmiş kokana,
Söylemez kimseye, saklar yaşını…
Ciğerpâresini verir de ana;
Göstermez ellere, saklar yaşını…
Kim sarsa hayatın dik yokuşuna,
Talih kuşu konar yiğit başına…
Kimi bedbaht, döner deve kuşuna,
Gömülür kumlara, saklar başını…
Bir ağaç milyarla tohum saçarken,
Cömertler, âleme sofra açarken,
Cimri, nefse bile der: Daha erken…
Köpekler misali saklar aşını…
Kâbusu insanın, ortada kalmak,
Ölür âciz insan, kalır çırçıplak,
Vefâlı tek dostu şu kara toprak…
Toprak sahip çıkar, saklar na’şını…
Öğütür o, ne düşerse bağrına,
Herkesi yer, hiç gitmesin ağrına,
Ne kalacak sanıyordun yarına?
Dilerim ki Tâlî, saklar taşını…
30 Mayıs 2008, Ümraniye