NİFAK DERDİ
ŞAİR : Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com
Derdin en yamanı nifak derdidir,
Üç günlük dünyaya kanar münafık.
Karanlık sînesi maraz yurdudur,
Gaflet ile göçer konar münafık.
«İnandım!» der ama inanmamıştır,
Küfür körlüğünden uyanmamıştır,
Allâh’a gönülden bağlanmamıştır;
Hakkı aldatmayı dener münafık.
Ehl-i îman hariç, dosttur herkese,
Kulağın, kuşkuyla verir her sese,
Sermayesi şüphe, yeis, vesvese;
Bâtıl fikirlerle bunar münafık,
Meçhuldür bilinmez kiminle safı,
Hâinlik huyudur, tereddüt za‘fı,
Müfsittir fesâda verir etrafı;
Zoru gördüğünde siner münafık.
Va‘dedecek olsa, va‘dinden cayar,
Sözü hep yalandır, bulunmaz ayar,
Emânet verilse, ganîmet sayar;
Söz verse sözünden döner münafık.
Kerestesi düzgün, kelli fellidir,
Konuşması tatlı, yağlı ballıdır,
Düşman hâletinde, ürkek hâllidir,
Rûhunu fitneye banar münafık.
Mârûfa engeldir, münkere destek,
Fuhşun simsarıdır, iffete köstek,
Semtine uğramaz, hayırlı istek;
Sâlih mü’minleri kınar münafık.
Hayra harcayamaz elini sıkar,
Namaza üşenir tembelce kalkar,
Nesli ifsâd eder kültürü yıkar;
Kendini ıslahçı sanar münafık.
Keskin dili, sanki zehirli oktur,
Ucubu, kibiri, riyâsı çoktur,
Hakk’ın rızâsına rağbeti yoktur;
Kulluğu fânîye sunar münafık.
Şeytanlar istîlâ eyleyip aklın,
Yandaşı kılmıştır azgın ve sapkın,
Unutturmuş ona zikrini Hakk’ın;
Allâh’ı azıcık anar münafık.
Milletin bağrında onulmaz çıban,
İhânet derdinde yalancı çoban,
Verdiği zararı veremez yaban;
Sinsîlikte ehl-i hüner münafık.
Dostu hıristiyan, dostu yahudi,
Düşmanın vatanda, fesat ümidi,
Rasûl’e tuzaklar kuran kim idi?
Bin türlü hileyi sınar münafık.
Nice televizyon nice gazete,
Köledir hevâya, nefse şehvete,
Adamış kendini fıska hizmete;
Işığı yatsıda söner münafık.
Bu mahveden derdi, bilmeli mü’min,
«Bende yoktur.» deyip olmadan emin,
Uzak durmak gerek, vasfıysa kimin;
En koyu ateşte yanar münafık.