ÇARESİZ GÖNÜL
ŞAİR : SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) nejatsefercioglu@hotmail.com
Bahtının yeline kapıldı gitti,
Ele geçmez oldu, dîvâne gönül.
Bahar geldi geçti, güz bile bitti,
Yıkıldı hasretle, vîrâne gönül.
Mecnun oldu, Leylâ diye dolaştı,
Ferhat oldu yüce dağla dalaştı,
Vâmık oldu ne dertlere bulaştı;
Dillerde söylenen efsâne gönül.
Sevda diye renkten renge boyandı,
Dayanılmaz nice derde dayandı,
Gurbet ellerinde odlara yandı;
Bulmadı derdine bahâne gönül.
Yıllarca her gece düşlere daldı,
Sevda işlerinde hep hava aldı,
Sanma sarhoşluğu akşamdan kaldı;
Ezelden beridir mestâne gönül.
Vefâsız güzeller sabrı tüketti,
Ağyârın cefâsı canına yetti,
Yâri terketmeye dün niyet etti;
Neylesin altından kâşâne gönül.
Seferî kervanlar yola düzüldü,
Menzil belli oldu, rota çizildi,
Sevilen ağladı, seven üzüldü;
Gurbetten sılaya revâne gönül.
10 Temmuz 2017, Girne