HAYÂ
ŞAİR : Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com
Buyurdu ki Aziz Nebî:
«el-Hayâu mine’l-îmân»
Hayâ insanlık edebi,
Onunla bellidir insan.
Hayâ gider îman biter,
İnsan süflîliğe batar,
Olur, hayvanlardan beter;
Bunun derdindedir şeytan.
Eyleyip insanı üryan,
Cennetten çıkardı şeytan,
Peşimizde aynı düşman;
İşlemekte hâin plân.
Haram bakış, zehirli ok,
Gönlümüzde tahribi çok,
Devamının cevâzı yok;
Helâle olmalı seyran.
İblis oku; bakış bil ki,
Allah için hemen terki,
Gönle verir îman zevki;
Halâvete erer îman.
Şeytan fuhuşla emreder,
Olur, dinleyen derbeder,
Dolar hayat elem, keder;
Takvâ; derdimize derman.
Artınca ahlâk çürüğü,
Etraf dolar cam kırığı,
Bitmez mağdur hıçkırığı;
Cemiyeti sarar buhran.
Ne kötü bir yoldur zinâ,
Yanar yaklaşan yanına,
Kıyar masumlar canına;
Uzak durmak gerek aman!
Budur harbin en çetini,
Bozup neslin iffetini,
Kirleterek ismetini;
Îmâna kastetti düşman.
Ahlâksız haçlı ordusu,
Kurdu insanlığa pusu,
Katletti arı, namusu;
Kadınını etti üryan.
Olan kim, giyinik çıplak,
Şeytan için tam bir tuzak,
Kalır cennetten çok uzak;
Âkıbeti olur hüsran.
Kıymetli şeyler korunur,
Bin bir tedbire bürünür,
Ancak ehline görünür;
Tesettür; kıymete nişan.
Kalp olmadan pâre pâre,
Mahsus olmalı yâr yâre,
Muhabbete budur çare;
Teşhir olmak büyük noksan.
Kuşan asil tıynetini,
Yâre sakla ziynetini,
Heder etme kıymetini;
Olmaya bak cân içre can!
Tesettür İslâm’ın farzı,
Korur namusu ve ırzı,
Olduğunda hayat tarzı;
Kuldan râzı olur Rahmân.