YETER Kİ YÂR; «KOŞ GEL!» DESİN…
ŞAİR : Ahmet ARSLAN arslanahmet52@hotmail.com
Kapısında kul olurum,
Ocağında kül olurum,
Bağında bülbül olurum;
Yeter ki yâr; «Koş gel!» desin,
«Dağı taşı aş gel!» desin…
Dayanırım acılara,
Tarifsiz bu sancılara,
Katlanırım sızılara;
Yeter ki yâr; «Koş gel!» desin,
«Çilelerle piş gel!» desin…
Bir yanarım bir sönerim,
Pervânelere dönerim,
Sîneme alev sararım;
Yeter ki yâr; «Koş gel!» desin,
«Gönüllerden taş gel!» desin…
Yâri görünce eririm,
Canımı yâre veririm,
Sevdayı, aşkı bilirim;
Yeter ki yâr; «Koş gel!» desin,
«Yâr, ardıma düş gel!» desin…
Arslan Ahmet, der sayarım,
Dünyayı aşka boyarım,
Benliği benden soyarım;
Yeter ki yâr; «Koş gel!» desin,
«Sevgi ile coş gel!» desin…