SÖZ DİNLEMEZ GÖNLÜM
ŞAİR : SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) nejatsefercioglu@hotmail.com
Ağrımaz başımı soktun ağrıya,
Sana ne diyeyim dîvâne gönlüm?
Niye kulak tuttun her bir çağrıya?
Gördüğü her muma pervâne gönlüm.
Söylesem yazamaz derdimi kalem,
Göklere ulaştı yükselen nâlem,
Dünya kurulalı bi’l-cümle âlem,
Görmedi sen gibi vîrâne gönlüm.
Bir gariplik vardır her bir işinde,
Koşup duruyorsun hayal peşinde,
İçmeden bâdeyi aşk meclisinde,
Söyle, nasıl oldun mestâne gönlüm?
Kondun daldan dala kuşlara inat,
Nasıl uçtun bilmem, yok iken kanat,
Ben de anlamadım bu nasıl sanat;
Sordum dediler ki: «Şâhâne» gönlüm.
Seferî diyor ki, iç çekip her dem:
Aşk ile yanmaktır en yüce erdem,
Dostun vefâsıdır her derde merhem;
Yaşayıp gidelim dostâne gönlüm.
19 Temmuz 2016, Girne