CAN GARDAŞ!
ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com
Yıllardır sürmekte sinsi bir oyun…
Dost diye bildiğim, satar can gardaş!
Milletim eğmedi zillete boyun…
Elbet bu ihânet biter can gardaş!
Şu emsalsiz yurdum, ecdat mîrâsı!
Bir türlü bitmedi nâmert yarası…
Mutlak gelir her zalimin sırası;
Olur ettiğinden beter can gardaş!
En koyu karanlık, şafağa kadar,
Sabreden sonunda bir hayır tadar!
Vatana kurbanlar canını adar;
Düşmeden sancağı tutar can gardaş!
Hilâlin uğruna varlığım fedâ!
Tarihe şan verir gazi, şühedâ…
İslâm’ın olacak en güçlü sadâ;
Yürek; «Allah!» diye atar can gardaş!
Haçlının fitnesi bir gün bozulur,
Hendek kazanlara hendek kazılır…
Mehmed’imle Sûr’a «huzur» yazılır…
Güller açar, bülbül öter can gardaş!
Rabbim ruhsat verse yine bu anda;
Türk-İslâm güneşi ışır her yanda…
Koşar her can türkümüzü duyanda;
Gücümüze güçler katar can gardaş!
Hürriyeti tadar esir illerim…
Türkçe yazar, Türkçe okur dillerim…
Kenetlenir uhuvvetle ellerim;
Obamızdan huzur tüter can gardaş!
Yeminim var; «Yer yarılsa, gök çökse!»
Kim kıskanmaz, ölüm böyle gökçekse?
Niyazkâr şu cihan karşıma çıksa;
Îmânım topuna yeter can gardaş!
6 Şubat 2016