Gönlü İncitme!..
ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de
Dost kokulu edep, hicap dermişim,
Toprağına gözyaşımı vermişim,
Dikeni var diye gülü incitme!..
Aşkta akıl baştan ayrı gezermiş,
Bilmez misin bir bakış da üzermiş,
Gözlerinden sakın gönlü incitme!..
Can veriyor aldığı her nefeste,
Bencileyin gurbet denen kafeste,
Esir düşmüş şol bülbülü incitme!..
Ölümüne ahde vefâ isterler,
Varlığını dökün, cefâ isterler,
Yalınayak gel ki, yolu incitme!..
Varsın yüreğinde kanasın yara,
Âh edip Leylâ’yı verme nazara,
Mecnunların yurdu çölü incitme!..
Hicran bende ömür boyu bergüzâr,
Haşin esme, meltemim ol ey rüzgâr,
Yâre götür amma külü incitme!..