ŞİİR DİLİYLE HADİSLER -34-

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI)

مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ فَلَا يُؤْذِ جَارَهُ ،
وَمَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ فَلْيُكْرِمْ ضَيْفَهُ ،
وَمَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ فَلْيَقُلْ خَيْرًا أَوْ لِيَصْمُتْ

“Allâh’a ve âhiret gününe îmân eden kimse komşusunu rahatsız etmesin. Allâh’a ve âhiret gününe îmân eden kimse misafirine ikram etsin. Allâh’a ve âhiret gününe îmân eden kimse ya faydalı söz söylesin veya sussun!” (Buhârî, Edeb, 31, 85)

Allâh’a ve ukbâya inanmışsa kişi;
Aslā olamaz komşuya zahmet verişi!
Allâh’a ve ukbâya gönülden inanan,
Mahrûm edemez yolcuyu ikrâmından.
Allâh’a inanmış kula, düstur şu husus:
Îmanla doluysan; ya hayır söyle, ya sus!

vezni: mef’ûlü /mefâîlü / mefâîlü / feûl