CÂNI KURBAN SEN’İNDİR!

ŞAİR : FECRÎ (İbrahim BAZ) ibrahim.baz@hotmail.com

Ey Pâdişâh-ı âlem izzet u şân Sen’indir!
Sen’sin yoktan vâr eden, mülk-i cihan Sen’indir!

Zâtının vahdetine delile ne hâcettir…
Bir göz görse özünü yeter, burhan Sen’indir!

Lâ mekânsın bî zaman hem Ehad’sin hem Samed…
Yaşatır merhametin ism-i Rahmân Sen’indir!

Şem‘inin şûlesiyle yanmakta şems u kamer…
Kandillerle süslenen bu âsuman Sen’indir!

Zikretmekte mevcûdât, zikrinle bulur hayat…
Melekleri cûş eden ism-i Sübhân Sen’indir!

«Ol!» emrinin esiri devrân eden felekler…
Kulluğun edâ eden bu deverân Sen’indir!

Rahmetinin nûruyla ak eyle yüzüm n’olur…
Mahşerde kararmasın cümle nûran Sen’indir!

Bu hicran diyârında âciz kulun kan ağlar…
Kimi var Sen’den yakın, cânı kurban Sen’indir!

Yüzü yoktur Fecrî’nin yüz sürmeye yoluna…
Lâkin bir ümidi var, hadsiz gufrân Sen’indir!

Sefîne-Cûdî Dağı