BAK!
ŞAİR : Emrah GÜLCEMAL gulcemalemrah@hotmail.com
Bırak elin karasını akını,
Sen kendi bahtının karasına bak…
Nefs elinden uzak ettin yakını,
Dikiş tutmaz gönül yarasına bak!..
Haddini bilmemek en büyük hata,
Hep isyan gönderdin o yüce kata,
Tövbe et, af dile, çık Arafat’a,
Dağın Uhud’una, Hira’sına bak!..
Geç artık kabuktan, öze in öze,
Sâdık kal «elest»te verdiğin söze,
Ne hilâl kaşa bak, ne elâ göze,
Gönül bir Kâbe’dir burasına bak!..
Gelişin sürurdur, gidişin hüzün,
Nerde başlar biter yokuşun, düzün?
Dâim seferdedir, gecen gündüzün,
Beşikle mezarın arasına bak!..