ZELZELE!
ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de
Dünyaya hâkim oldu midenin köleleri.
Mala-mülke hamallık bir ömür çileleri.
Medeniyet dediğin insanlık değil miydi?
Nemrutlar alçaldıkça yükseldi kuleleri…
Sömürü çarklarına bir çomak sokan çıksa,
Gazetelere manşet olur velveleleri…
Milletim sezer elbet, kim kimin taşeronu,
Bahtına dair fitne-fesat ihâleleri…
Gurur, kibir ehline bir sivrisinek yeter,
Vakti gelene kadar seyret merhaleleri…
Huzur atmosferini zehirleyen nanköre,
Bu toprağı öptürsün Osmanlı silleleri…
Yurtlarında ot bitmez şahları yele verir,
Mazlumların ah edip Hakk’a havaleleri…
Açlıktan, sefâletten… milyonlar ölse ne gam,
Bir gürûhun gözyaşı, kanmış nevâleleri…
Hani nurlu sîmâlar zihinler allak bullak?
Geçmişin aynasında düşman kafileleri…
Kahraman bildiklerin hâin olmasın sakın!
Şekere bulamışlar şeytanca hileleri.
Töremiz paralandı, irfan gülleri soldu,
Artık gönül bağından çıkar hergeleleri…
Bir yıkım ki sancısı asır oldu geçmedi,
Atomdan daha beter kültür zelzeleleri…