«YÂ BİSMİLLÂH!» DEYİNCE…

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

ŞAİR : GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI) mahtopbasli@hotmail.com

Nice kapı açılır,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Kanat takıp uçulur,
«Yâ Bismillâh!» deyince…

Önce hâlis bir niyet,
Her duâya icâbet,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Hak’tan gelir inâyet.

Karaların ak olur,
Zirve iner hâk olur,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Nice müşkül yok olur.

Kış yaşanır baharda,
Bahar yaşanır karda,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Asla kalmazsın darda.

Kul Rabbiyle buluşur,
Kalp huzura kavuşur,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Kaza-belâ savuşur.

İlâhî ferman gelir,
Aydınlık zaman gelir,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Derdine derman gelir.

Hisler olur şelâle,
Gönlüne düşer lâle,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Tükenir her meşgale.

Gözünden kalkar perde,
Sorma! Ne zaman? Nerde?
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Şifâ bulunur derde.

Gülce kokar nefesin,
Genişler can kafesin,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Hakk’a ulaşır sesin.

El aç Arş-ı Âlâ’ya,
Kalkandır her belâya,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Yükselirsin semâya.

Her işte Rabbin adı,
Hâsıl olur maksadı,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Okşar melek kanadı.

Dilden düşürme sakın,
Başlar uhrevî akın,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Fetholur uzak, yakın.

Silinir bütün âlem,
Buluşur kâğıt, kalem,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Ne gam kalır, ne elem.

Mevlâ’yı ikrar artar,
Huzurda izhar artar,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Gönlünde gülzâr artar.

Yol incelir bu bapta,
Nefs sararır âdapta,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Yanlış kalmaz hesapta.

Bilinenler sır olur,
Saniyen asır olur,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Kuru yer kasır olur.

Semâda şimşek çakar,
Bazen rahmet, bazen kar,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Taşı sıksan su çıkar.

Günbeyli düşmez dara,
Kapanır nice yara,
«Yâ Bismillâh!» deyince…
Gönül erer huzura.