YUVALAR YIKILMASIN!

Mehmet MENCET Evimiz; şehrin yeni kurulan, henüz her tarafı betonla kaplanmamış, yer yer yeşilliklerle, ormandan arta kalan tek tük ağaçların bulunduğu bir yer olduğundan baharda da tabiatın canlanışını seyretmek çok zevkli oluyor. Çarpık kentleşme ve ağaçlardan, yeşilliklerden yoksun, kalabalık yerlerde, meyve ağaçlarının çiçek açtığını göremezsiniz. Ancak pazarda ve manavda gördüğümüzde hayretle; “Ne zaman oluvermiş?!.” diye bakakalırız. Eşimle birlikte; ılık ılık […]

Continue reading »

MÎRAC YOLCUSU

M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com Sultanlar Sultanı’na davetle gelir Cibrîl, Bir elde gül birinde, gül kokulu karanfil. Huzur kaplar her yanı, rahmet yağar geceye, Yüce Rabbin daveti mânâ yükler heceye. Güvercin ürkekliği sarar Rasûl’ü birden, Gelincik, lâle biter; basıp geçtiği yerden. Yıldızlar daha parlak, Arş-ı âlâ gündüzce, Âlemde başka hâl var; dağlar, tepeler düzce. Sessiz adımlarıyla sessizliğin sesine, Yürürken yârla yâren […]

Continue reading »

«YÂ BİSMİLLÂH!» DEYİNCE…

ŞAİR : GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI) mahtopbasli@hotmail.com Nice kapı açılır, «Yâ Bismillâh!» deyince… Kanat takıp uçulur, «Yâ Bismillâh!» deyince… Önce hâlis bir niyet, Her duâya icâbet, «Yâ Bismillâh!» deyince… Hak’tan gelir inâyet. Karaların ak olur, Zirve iner hâk olur, «Yâ Bismillâh!» deyince… Nice müşkül yok olur. Kış yaşanır baharda, Bahar yaşanır karda, «Yâ Bismillâh!» deyince… Asla kalmazsın darda. Kul Rabbiyle buluşur, […]

Continue reading »

NURLU SECCÂDE VE MÎRAC

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Kimde nûr olmuşsa şâyet alnının seccâdesi, Şüphesiz mîrâc olur her lâhza vuslat secdesi. Söyle Seyrî, böyle bir mîrâca her kim baş koyar, Arş-ı Âlâ’dan gelir; «Allâh’a yaklaş!» müjdesi… vezni: fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün

Continue reading »