GELDİM…
ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de
Aşkın güllerini dermeye geldim…
Cânımı cânâna vermeye geldim..
Bir güzel ki idrakleri lâl eder,
Hüznü gözlerime sürmeye geldim…
Dünya aldatırmış, nem varsa saçıp,
El-pençe dîvâna durmaya geldim…
Ulu nazarların bağı, bostanı,
Bir dostun gönlüne girmeye geldim…
Kimsesizim, garibiyim gurbetin,
Sılanın sırrına ermeye geldim…
Hasretinden yana yana kül olsam,
Ben vuslat düşleri görmeye geldim…
Kaderin yazısı, cilvesi meçhul,
Âhir ahvâlimi sormaya geldim…
Hangi ufka baksam karşımda durur,
Nefsimin boynunu vurmaya geldim…
Bir an bile boş bırakma tut beni,
Aklın zincirini kırmaya geldim…
Gökleri doldurur hicranım benim,
Yarama esmâlar sürmeye geldim…
Ömrün de baharı, yazı, kışı var,
Aczimi yollara sermeye geldim…
Belâ bestesiydik elest bezminde,
Zamanı o sese kurmaya geldim…
Bilmiyorum sadırlarda ne gizli,
Sözü gözyaşıyla karmaya geldim…
Bir damlayım ummanların derdinde,
Dağları, taşları yarmaya geldim…
Bizim eksiğimiz sevgi, merhamet,
İnsanlık kozamı örmeye geldim…