BENİM NEFSİM
ŞAİR : Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com
Benim âsî bir nefsim var,
Başa belâ açar durur.
İşi gücü ziyan, zarar,
Tezkiyeden kaçar durur.
Yılan gibi zehirlidir,
Kötü huylarla kirlidir,
Gururludur, kibirlidir,
Rûha zehir saçar durur.
Ne uçurur ne yüzdürür,
Bin bir bahane düzdürür,
Âvâre ve boş gezdirir,
Gaflet ile göçer durur.
Ne utanır ne uslanır,
Dâim benliğe yaslanır,
Büyüklerle kıyaslanır,
Yükseklerde uçar durur.
Hep kendisi hep kendisi,
Azdır ondan efendisi,
Sanki toplum mühendisi,
Onu, bunu ölçer durur.
Azıcık doyunca azar,
Mârifete olur mezar,
Cehâlete destan yazar,
Huzûrumu biçer durur.
Besleyince palazlanır,
Aygırlaşır, haylazlanır,
İş deyince mızmızlanır,
Uyur ve yer, içer durur.
Cefâsı var çilesi var,
Hiç tükenmez hilesi var,
İflâh etmez sillesi var,
Hep yüzümü seçer durur.
Uzağında düzen, dirlik,
Basîrete verir körlük,
Şeytan ile olur birlik,
Ayağımı sürçer durur.
Rabbim ümidim azaldı,
Nefsim yıllarımı çaldı,
Tek ümidim Sen’de kaldı,
Fânî ömrüm geçer durur.
Bu kuluna kıl merhamet!
Nefse karşı Sen yardım et!
Tezkiyeyle eyle medet!
Âciz kulun nâçar durur.