ZÂLİME DE LÂNET ZULME DE LÂNET!..
ŞAİR : Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com
İnancım, îmânım men eder beni,
Zulmü alkışlamam, zâlimi sevmem…
Zâlim de zulüm de denîdir denî,
Zulmü alkışlamam, zâlimi sevmem…
Haktır, adâlettir mülkün temeli,
Mülkü tahrip etmek zulmün emeli.
Her zâlime; «Sen zâlimsin!» demeli,
Zulmü alkışlamam, zâlimi sevmem…
Mâlik’in mülkünde kula zulmeder,
Yolcuya zulmeder, yola zulmeder.
Bahçeye, bülbüle, güle zulmeder,
Zulmü alkışlamam, zâlimi sevmem…
Küfrün defteri var tereklerinde,
Kızıl paçavralar direklerinde.
İnsaf, merhamet yok yüreklerinde,
Zulmü alkışlamam, zâlimi sevmem…
Mazlumlar çaresiz, mutsuz, muzdarip,
Her yıkık hânede sekiz-on garip.
Ne bu son zâlimdir, ne o son garip,
Zulmü alkışlamam, zâlimi sevmem…
Susmasa ilmiyle âmil âlimler,
Bu cür’eti bulamazdı zâlimler.
Darbe için eğitimler, tâlimler,
Zulmü alkışlamam, zâlimi sevmem…
Tüm zâlimler müptelâdır zillete,
Musallat olurlar aziz millete.
Lânet olsun zulüm denen illete,
Zulmü alkışlamam, zâlimi sevmem…
Kendisi pisliktir, gölgesi pislik,
Dünyası çirkeflik, bölgesi pislik.
Sonunda olsa da sürgün, hapislik,
Zulmü alkışlamam, zâlimi sevmem…
Arş’a hırlamaksa en üstün sanat,
Ayaklar baş olur, kuyruklar kanat,
Bu kadar alçağa, soysuza inat,
Zulmü alkışlamam, zâlimi sevmem…
Ümmetin yetimi, çıplağı, açı,
Ne günah işledi, ne idi suçu?
Kurusun elleri, kırılsın haçı,
Zulmü alkışlamam, zâlimi sevmem…
Gerek yoktur endişeye, tasaya,
Oturmam zâlimle aynı masaya.
Özel madde koysalar da yasaya,
Zulmü alkışlamam, zâlimi sevmem…
9 Ağustos 2013