GÖNÜLLE HASBİHÂL

ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI)

Çelik gibi bir irâde kuşan,
Şehâdete er, bükülme gönül!..
Başakça eğil, rükûa uzan,
Fakat diri dur, dökülme gönül!..

Küçük ve büyük ne varsa tara,
İçinde Hudâ rızâsı ara,
Hevâ ve heves asıllılara;
Basit sanarak takılma gönül!..

Çağırdı cinâna Hak, beşeri,
Zorâki değil gönüllüleri…
Denizde balık misâli eri;
Güzelle barış, sıkılma gönül!..

Sanatçıların esersizinin,
Öğütçülerin habersizinin,
Yakınlarının değersizinin,
Peşinde yanıp yakılma gönül!..

Ne derse desin avâmı bırak,
Havâss-ı havas velîlere bak;
O erlere er, gönüllere ak…
Aman oradan sökülme gönül!..

Tevâzu denen kanatları ger,
Sebat denilen ayakları ser,
Yukardaki yel ne zorlu eser!
Zemîne düşüp çakılma gönül!..

Unutma sakın kıvâmı koru,
Rahatlama hiç, geçip de zoru,
Sönerse eğer, yürekte koru,
Sabırla dirilt, çekilme gönül!..

Çıkan yolu, gonca bahçesine,
Değişme bataklık akçesine.
Safânın o sinsi pençesine,
Kucak sanarak sokulma gönül!..

Bu çöl yeniden yeşermeye aç,
Seninle filizlenir bu kıraç,
Nesildir o diktiğin her ağaç,
Kıyâmeti gör, yıkılma gönül!..

Hayat iki gün, selâm ve huruç,
Ne var iki gün tutulsa oruç?!.
Türâbı aşıp semâlara uç…
Kafeslere hiç tıkılma gönül!..

Emel ki ecelle kāfiyede,
Ömür akıyor şu sâniyede,
Bekā arayan şu Tâli’ye de,
Fenâyı teselli kılma gönül!..

8 Şubat 2008-Haziran 2013, Ümraniye-Üsküdar

vezni: müfâaletün – müfâaletün