«YÜZAKI»YLA YÜZ DEDİK…
ŞAİR : CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com
«Bismillâh!» diyerek düştük yollara,
En çetin kışlara bile yaz dedik…
Açtık sayfamızı mü’min kullara,
«Dergi hepimizin, sen de yaz!» dedik…
Göz yummadık vurguncuya, talana,
Sırt dönmedik yolda yalnız kalana,
Ne yan gözle baktık kardeş olana,
Ne komşunun tavuğuna kaz dedik…
Bir olanı, Kur’ân’ını zikrettik,
Rasûlü’nü, sünnetini fikrettik,
Şımarmadık, hep çalıştık, şükrettik,
Bize on bin baskı bile az dedik…
Şuursuzca yanlış yöne sapmadan,
Şiir diye, kırık nesir yapmadan,
Şol muhteşem mâzîmizden kopmadan,
Hep ölçülü, hep edepli söz dedik…
Yetişiyor bu mektepte al güller,
Kendi ilmeğini çeksin çengeller,
Bu uğurda yıldırmadı engeller,
Çetrefilli yokuşlara düz dedik…
«Yüzakı»yla parlıyorken yüzleri,
Seyrî’nin,Tâlî’nin dolmuş gözleri,
Süzüp süzüp imbiklerken sözleri,
Önce kendi nefsimize süz dedik…
İhtişamlı istikbâlin mânâsı,
Celil dâvân, bir çınarın dâvâsı,
Enbiyânın, mürşidlerin duâsı,
Yaradan’ın desteğiyle yüz dedik…