GAZEL

Memduh CUMHUR memduh47@hotmail.com

-Osman Nevres’i Tazmîn-

Dünyâ-yı denînin nice efsûnuna kandık,
Hep seyl-i hevâ içre bulandıkça bulandık.

Mâşûk-ı hakîkî diye Leylâ’yı ararken,
Mecnun gibi beyhûde dolandıkça dolandık.

Devlet kuşu konsun dedik iklîm-i fetâdan,
Kuzgun gibi konduk leşe, kuzgundan utandık.

Allah boyasından daha âlâ boya yokken,
Bir reng-i mülevvesle boyandıkça boyandık.

«Gül yağını eller sürünür çatlasa bülbül,»
Mısrâını efsâne sanırdık, güç inandık.

Gül, bülbül için fitne-i dünyâ imiş ancak,
Bu hikmeti idrâk ile gafletten uyandık.

Âvâzını tiz perdeden âgâz ile Cumhûr,
Sal âleme dünyâ-yı denîden tez usandık.

Vezni: mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün