ÇOBAN ÖLDÜ GÖZÜMÜZÜ OYDULAR

ŞAİR : Hayrettin DURMUŞ hayrettin_durmus@mynet.com Ekmeği ekmeğe katık ederdik, Bir köyden bir köye yayan giderdik, Hür dağlarda mor koyunlar güderdik. Şimdi bizi bir sürüye saydılar, Çoban öldü gözümüzü oydular. Kepeneğin üç kıtayı örterdi, Bir bakışın bin mavzere yeterdi, Kuşlar cıvıl cıvıl aşkla öterdi. Bülbüllerin güllerini soydular, Çoban öldü gözümüzü oydular. Arap atlar harasında kişniyor, Seyis yatmış başucunda esniyor, Harâmîler bizim […]

Continue reading »

O’NUN KOKUSU

Mustafa Necati BURSALI   Allah evi Kâbe’den, Nebî kokusu gelir. Binlerce sahâbeden, Nebî kokusu gelir!.. Şuradan ve buradan Perde kalkar aradan, Ey gönül, tâ Hirâ’dan, Nebî kokusu gelir!.. İşte gül, mine, zambak, Her biri kar gibi ak, Enginden ırmak ırmak, Nebî kokusu gelir!.. Taze bahardan, yazdan, Her ezan ve namazdan, Damla damla Hicaz’dan, Nebî kokusu gelir!.. Daldan, yeşil yapraktan, Can […]

Continue reading »