HİÇ ÖLMEYEN İBRET!

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) seyri@seyri.com seyri@yuzaki.com Temâşâ eyle ey gönlüm, şu âlemler neler söyler! Güneşler göz, hilâller kaş, şu perçemler neler söyler!.. Hayat bir tek yudum şerbet, içenden cân alır elbet, Ölüm, hiç ölmeyen ibret, şu mâtemler neler söyler!.. vezni: mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün

Continue reading »

ŞEFKAT UZAK!

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) seyri@seyri.com seyri@yuzaki.com Fatihler, Süleymanlar merhamet kucağıydı, Şefkat uzak, şimdiki sultanların işine! Hürriyet cellâtları el koymuş adâlete Şu koltuğunda mel mel bakanların işi ne?

Continue reading »

KİM NE DERSE DESİN; MÛCİZE ZÂHİR!

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) O’nu hiç anlamayanlar; «O, sihirbaz!» dediler, Fark edenler; «Eşi yok, öylesi mümtaz!» dediler. Dış cenahtan, çamur olsun diye «kâhin» dendi, Tertemiz gördü bakan; «Yok O’na dengin» dendi… Vasfa kalkıştı hasudlar, O’na; «şâir» diyerek, O’nu anlattı Kelâm; «Mûcize zâhir!» diyerek… Yaydılar kahpe hasımlar, «delilik» yaftasını, «Görmedik biz» dedi ashab; «Bu akıldan hasını!» Ne demiş bakma […]

Continue reading »

KIR KALEMLERİNİ!

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ)seyri@seyri.com seyri@yuzaki.com Rasûl’e saldıran eller Ebû Leheb gibidir, Sonunda sonları ancak cehennemin dibidir… Taşırdı gayrı, İlâhî, gönül elemlerini, Rasûl’e kim çamur attıysa kır kalemlerini! Vezni: mefâilün / feilâtün / mefâilün / feilün

Continue reading »

Bir Şair, Bir Hâtıra

Bekir Sıtkı ERDOĞAN İsmail Hâmi DÂNİŞMEND’in hanımı olan Hüsniye Anne’den daha önce bahsetmiştim. Bu hanım her Salı günü şairleri evinde toplar ve böylece enfes bir şiir ziyafeti tertip ederdi. Öncesinde kaç senedir toplanıyorlardı bilmiyorum, ama ben o meclise davet edildiğimde 70’li yıllardı. Bir gün Hüsniye Anne, Cemil MİROĞLU isminde bir şairi davet etmişti. Bu adam Fas, Cezayir gibi ülkelerde büyük […]

Continue reading »
1 9 10 11