Kul Oldu Böyle
Rıfat ARAZ İrfan bahçesinde bir gül özünde; Açıldı yüreğim al oldu böyle!.. Kaç menzil kat’ettim aşkın izinde? Tutuştu benliğim kül oldu böyle!.. Bu aşkla yeşerdi duygum, hayâlim; Nefsimden nefsime döndü ahvâlim!.. Bir vecdin sonunda her bir a‘mâlim; Haddeden geçtikçe hâl oldu böyle!.. Bu içli dert ile tutmuşum dengi; Dışımdan içime buldum âhengi!.. Bir ilm-i ledünde hikmetin rengi; Hızır’dan Musa’ya yol […]
Continue reading »