ŞEHİRLER YORDU BENİ
Servet YÜKSEL Bu şehirler yordu beni ey şair! Gel Seyricek yaylasına göçelim. Vurgun yemiş duyguların yeşerir, Yudum yudum sessizliği içelim. Bir pınar başında dalar gidersin, Sular şırıl şırıl içine akar. Mor dağların sînesinde yitersin, Gece her yüreğe bir ateş yakar. Gün doğmadan yola düşer çobanlar, Selâm olsun el değmemiş çiçeğe. Ya çileli anaları kim anlar? Maya diye sevgi katar ekmeğe. […]
Continue reading »