Kategori: ŞİİR

Harun ÖĞMÜŞ Söz söylesen ağzından akar âb-ı hayât Baktın mı saçar gözlerin uşşâka memât Can vermeyeceksen bu gönül toprağına, -Varsın öleyim- bir kere olsun göz at! Vezni: mef’ûlü / mefâîlü / mefâilü / feûl

GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI) Ey gönül, yiğitçe duruş isterim! Sadece takvâda yarış isterim. Bitirip savaşı kendi kendinle, Aşkın otağında barış isterim. Ateş İbrahim’i yakmasın diyen, Karınca misâli varış isterim. Rûhuma sinsice uzanan ele, Nefsin öz köküne, vuruş isterim. Sildim mâsivâyı sildim gözümden, Ne para-pul ne de kuruş isterim. Kalbi hüzün dolu, gözleri yaşlı Mahzun gönülleri, sarış isterim. Şehid kanlarıyla sulanan yurdu, […]

CELİL (Halil GÖKKAYA) Kıyâmete kadar misafir olan, İnsanlardan haber ver sessiz tümsek… Hiç mahzun kalır mı Mevlâ’yı bulan? Firdevsî bir döşek ser sessiz tümsek… Konuk olmuş kaç bin peygamber sana, Senden gelen kullar hep döner sana! Hazret-i Muhammed bile yâr sana; Şerefle göğsünü ger sessiz tümsek… Meydan okur süslü-püslü sözlere, Gıpta eder Hakk’a dönük yüzlere! Dıştan içe ibret almaz gözlere, […]

Bestami YAZGAN -Doğu Türkistan’dan esen rüzgârın çağrısıdır bu- Al ile yeşili düşte görürüm, Sorarım hilâli her gün şafaktan. Can vergisi benliğimi veririm, Bayramı, düğünü unuttum çoktan. Ey zincirler bâri sizler ağlayın, Ağlayan yok, gülenim çok arkamda. Zindancılar daha sıkı bağlayın, Nasıl olsa bugün dostlar bayramda. Her sabah kapımı çalma durmadan, Benimle eğlenme deli rüzgâr git! Vefâya sormadan, öze sormadan Çorak […]

Ali Rıza MALKOÇ Okumadan olmuyor, Cehalet başa belâ!.. Kalemle de dolmuyor, Cehalet başa belâ!.. Diploması tasdikli, Aracı dört lâstikli, Gittiği yol gedikli, Cehalet başa belâ!.. Haberi yok yazandan, Ayran içer kazandan, Hak korusun azandan, Cehalet başa belâ!.. Dört söyleyip bir dinler, Destekçisi yeminler, Yetişin ey emînler! Cehalet başa belâ!.. Beceremez kıskanır, Cihanı sersem sanır, Yorulur da usanır, Cehalet başa belâ!.. […]

Ahmet ARSLAN Ey cihangir milletin cesur koç yiğitleri! Zulmün üstüne yürü, durma, haydi, ileri… Hayat vermeyen suyun, gözleri yaşarır mı? Kök salmayan ağacın dalları yeşerir mi? Kök olup budak sal ki dalında meyven olsun, Gölgene sığınanlar, huzurla güven bulsun… Vatan, millet aşkıyla gökte hilâlle yanan, Şan ve şeref sahibi, sensin o güzel cânan… Mâneviyat filizin güzelliklerle açsın, Sevgiyle dolu gücün […]

SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Nihayette biraz insaf sahibi olan nâdan kimseler dahi Hazret-i Peygamber’e gıpta hâlinde. Lâkin O’na gerçek sevda ve bağlılık; gıptadan öte bir hâli, gayreti ve aynılığı zarûrî kılmakta değil mi? Öyleyse niçin;   Şu çöl gibi dünyada, ey Gül, aşkından yana, Dîvâne olamadık; yalnız gıpta eyledik! Emrine «lebbeyk» diyen sahâbeydi, biz Sana, Pervâne olamadık; yalnız gıpta eyledik! […]

TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Âb-ı hayattır, gözyaşı dökmek! Arş’a kanattır, gözyaşı dökmek! Sadra şifâdır, kalbe devâdır, Ayna cilâdır, gözyaşı dökmek! Mâziye pişmân, olduğumuz an, Tevbeye burhan, gözyaşı dökmek! Tevbe tohumdur, sîneye doldur, Üstüne yağmur, gözyaşı dökmek! Merhemi karmak, yâreyi sarmak, Damlayan infak, gözyaşı dökmek! Kâbe’de, hacda… Aşk ile secde… Var diye vecde, gözyaşı dökmek! Kuytuda yerler, saklı seherler, Gözdeki cevher, […]

VAROĞLU (Mehmet Ali VAR) En büyük sevgi ve hürmet sana hakmış anne, Nehr-i cennet, ayağın altına akmış anne. Bilgisizler değerinden, dövünüp durmakta, Senelerdir yanarak, hep sana bakmış anne. Düşenin dostu bulunmaz, koca dünyâda bile, Anneden başkası, zor günde kaçakmış anne. Merhametsiz nice insan türemiş âlemde, Kara yüzler, nice öksüzleri yakmış anne. En sıcak yer, yüreğinmiş çilekeş evlâda, Kucağın, yavruna âlâ […]

Yusuf DURSUN Yüce yerden gelir emir, Cümle canlar tekmil verir; Yürek değil, dağlar erir. Aslan oğlum, aslan oğlum, Yaratan’a yaslan oğlum! Kışlaya kokun yayılsın, Çiğdem olduğun duyulsun, Menekşeyle bir sayılsın. Amber oğlum, amber oğlum, Övünsün Peygamber, oğlum! Hayalinde yer ver bize, Gül selâmın gönder bize, Yüzün doğsun evimize! Nurdan oğlum, nurdan oğlum, Meraklanma burdan oğlum. Zor da olsa, günler geçer, […]