ANNEM
Yusuf DURSUN Bir melek gibiydin ömrün sonunda, Zemzemden başka su içmedin annem. Çoktan vazgeçmiştin dünyadan ama, Canlarından asla geçmedin annem. «Gelen var mı?» diye bakarak cama, Gözlerin nemlenir, dalardın gama. Belki bu sabaha, belki akşama, Son yavrun gelmeden uçmadın annem. Olmasa da yürümeye mecâlin, Bir garip yolcuya dönmüştü hâlin. Son deminde bile bizdik hayâlin, Ecel gömleğini biçmedin annem. Emir büyük […]
Continue reading »