YALINKILIÇ HİLÂL GİBİ DOĞANLAR ÜSTÜNE
Bestami YAZGAN
«Allah!» nidâları kaplarken Arş’ı,
Bir destan yazdılar dünyaya karşı.
Cepheler söylerken şehâdet marşı,
Yücelerden bir çığ gibi koptular,
Gümbür gümbür zulme vuran kalptiler.
Hakk’ın rızâsını seçti yiğitler,
Yurt için canından geçti yiğitler,
Zafer kapısını açtı yiğitler…
Sermest olup göğe kanat çırptılar,
Gümbür gümbür zulme vuran kalptiler.
Bir karışın bin canla ölçülmez Çanakkale,
Yer yerinden oynasa geçilmez Çanakkale!
Vuruştular, cenkle sırdaş oldular,
Sonunda ecelle kardeş oldular,
Ufukta sönmeyen güneş oldular,
Yiğittiler, erendiler, alptiler,
Gümbür gümbür zulme vuran kalptiler.
Şanlı on sekiz Mart destanlarında,
Kükrediler zafer meydanlarında,
Allâh’a adanan al kanlarında,
Toprağı yoğurup vatan yaptılar,
Gümbür gümbür zulme vuran kalptiler.
Bugün kandan, dumandan seçilmez Çanakkale,
Yer yerinden oynasa geçilmez Çanakkale!
Îman cephesinde sıradağdılar,
Yalın kılıç hilâl gibi doğdular,
Yalnızca Allâh’a boyun eğdiler,
Mazluma dost, zalimlere sarptılar,
Gümbür gümbür zulme vuran kalptiler.
Yüz binlerce şehid ateş hattında,
Gül açtılar tekbir nakarâtında,
Şehid yazıldılar Allah katında,
Ana bilip ak toprağı öptüler,
Gümbür gümbür zulme vuran kalptiler.
Türk’ün namus mührüdür, açılmaz Çanakkale,
Yer yerinden oynasa, geçilmez Çanakkale!