YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
ŞAİR : M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com Kendinden çok ümmetine, Gece hem gündüz yanandı. Âlem muhtaç himmetine, Candan öte bir cânandı. Kaybedenler O’na gelir. Arayanlar O’nda bulur. Dokunduğu şifâ olur. Hastaya derman sunandı. Severdi Sevr’i, Hirâ’yı. Saray bilirdi sahrâyı. Cibril’den aldığı vahyi, Dolunay gibi yayandı. Yer altında filizlenen, Kalp atışında gizlenen, Dağlar ardında izlenen, Ne varsa O’na ayândı. Zihinlerin arındığı, Güler […]
Continue reading »ŞAİR : M. Nihat MALKOÇ mnm61mnm@hotmail.com Îman çağlayan gibi büyürken yüreklerde, Gülün yarası derin, bülbül ağlar seherde, His yoksulu zalimin gözüne inmiş perde; Sonsuzluğa açılır gökler Çanakkale’de… Meçhul asker yurdunu bekler Çanakkale’de… Gök boşluğundan ölüm sağnak sağnak düşmekte, Sılaya varan haber yaraları deşmekte, Ölüm, hâtıraların küllerini eşmekte; Henüz goncayken güller soldu Çanakkale’de… Yaşlı gözler toprakla doldu Çanakkale’de… Açlığını unutup tuza […]
Continue reading »ŞAİR : MECNÛN (İbrahim Hakkı UZUN) ibrahimhakki@gmail.com Yağmurun altında ıslanmazsa topraklar kurur, Köklerinden suyla beslenmezse yapraklar kurur, Koş gönül, aşkında can bulmak dilersen Ahmed’e; Nur Nebî’den hisseyâb olmazsa idrakler kurur. vezni: fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün
Continue reading »ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) .niyazkar@gmail.com Bilebilsen gönlümdeki yarayı, Tabibin sunduğu merhem, «tuz» gelir… Görebilsen özümdeki çırayı, Yaktıkça hasretin, yürek «köz» gelir… Zannederler ben bir zâra düşmüşüm… İsyan edip, intizâra düşmüşüm… Bilmezler ki, bir nigâra düşmüşüm… İşar etsem sevdiğime «söz» gelir… Ümit, gariplerin ekmeği, aşı… Vuslat mahbubların hayali, düşü… Candan vurulmuşsa cânâna kişi; Sitem etse kendisine «naz» gelir… Gerçek sevgi […]
Continue reading »ŞAİR : Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com Gel a gönül, gel âgâh ol; Sende edep, ar kapısı!.. Elif elif Hakk’a doğrul; Kapanmadan yer kapısı!.. Süleyman’la aç bu dili; Arzdan Arş’a gör ahvâli!.. Ehl-i Kehf’le duy ikbâli; Budur nefsin er kapısı!.. Yûsuf’tan al ar, hayâyı; Yâkub yorsun bu rüyâyı!.. Sök Menât’ı, kır Uzzâ’yı; Hayra dönsün şer kapısı!.. Gir mârifet deryâsına; Dal Musa’nın dünyasına!.. […]
Continue reading »ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Dost kokulu edep, hicap dermişim, Toprağına gözyaşımı vermişim, Dikeni var diye gülü incitme!.. Aşkta akıl baştan ayrı gezermiş, Bilmez misin bir bakış da üzermiş, Gözlerinden sakın gönlü incitme!.. Can veriyor aldığı her nefeste, Bencileyin gurbet denen kafeste, Esir düşmüş şol bülbülü incitme!.. Ölümüne ahde vefâ isterler, Varlığını dökün, cefâ isterler, Yalınayak gel ki, yolu incitme!.. […]
Continue reading »ŞAİR : SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) nejatsefercioglu@hotmail.com Âlim geçinirken neden irfânı ararsın? «Kurbân olayım» der niye kurbânı ararsın? Gönlünde kibir zerresi varken bire gafil, Gaflet ile sen boş yere şeytânı ararsın… Sarmışsa senin rûhunu baştanbaşa nefret, Bilmem ki neden derdine dermânı ararsın? Zulmetme sakın kimseye, can yakma cihanda, Baş eğmeye bir gün yüce fermânı ararsın… Hor görme sakın katreyi devran […]
Continue reading »ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Bir hitap var bize O’ndan, okunurken Kur’ân, Ey diyor, herkese Yezdân, okunurken Kur’ân. Dinle Allâh’ı ki, sevsin seni etsin makbul, Şan budur, ey bu hitâbın seçilen yankısı kul, Bu hitap, kulların ahvâline bambaşka meram, En güzel, en yüce, en sevgili, en doğru kelâm. Bu kelâm, Hazret-i Kur’ân; bize sonsuz reçete, Ey gönül; yerden alır, […]
Continue reading »ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Bilmezem, her şeyi Hak’tan sorarım, Câhilim kendimi bildim bileli… Dâimâ kudreti O’ndan ararım, Âcizim haddimi bildim bileli… Söyledim faydası yok sözlerimi, Dinledim aks-i sadâ izlerimi, Artık ukbâya dikip gözlerimi, Suskunum virdimi bildim bileli. Sanmayıp âleme post serdiğimi, Anladım, her şeyi gönderdiğimi, Anarak kulluğa söz verdiğimi, Titrerim ahdimi bildim bileli. Bel büker koskoca mes’ûliyetim, Bana […]
Continue reading »ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) إِنَّكُمْ سَتَحْرِصُونَ عَلَى الْإِمَارَةِ وَسَتَكُونُ نَدَامَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ ، فَنِعْمَ الْمُرْضِعَةُ وَبِئْسَتِ الْفَاطِمَةُ “Siz memuriyet alma (idareci olma vb.) konusunda pek istekli davranacaksınız. Hâlbuki o yanıp tutuştuğunuz görev, kıyâmet gününde bir pişmanlık sebebi olacaktır. (Dünya nimetleri), insanı tatlı tatlı emzirir fakat onun sütten kesişi (nimetlerin hesabı) pek acıdır!..” (Buhârî, Ahkâm, 7; Nesâî, Bey‘at, 39) […]
Continue reading »