YİNE YÂ RABBİ!
ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ)
Zulüm Altında Perişan Nice Mazlum Adına;
YİNE YÂ RABBİ!
Olsun ancak yüzü ak, ay gibi insânın özü,
Yoksa katran gibi gündüz-gece devrânın özü!
Kin ve kan, bomba ve feryat, ne fenâ, işte terör;
Çehre gül yüzlü fakat, kor gibi düşmânın özü!
Söndürülmezse o nemrutça zulüm nârı bugün,
Göremez cenneti mahşer günü pişmânın özü!
Ağlıyor Sûriye, Afgan, Kudüs’ün bağrı yalın,
Bak nasıl kapkara kâfirdeki vicdânın özü!
Ağlıyor zâlim elinden, kötürüm oldu civar,
Canavar dişlere tutsak, hele ceylânın özü!
Ağlıyor kan, yine dünyâda yetîmin ciğeri,
Ne kadar darmadağın hâlde garîbânın özü!
Ağlıyor yavru bedensiz, şu ölen anneler ah,
Bin zehirden kötü hâindeki dermânın özü!
Ağlıyor bir sürü yer; kubbeler enkaz, yuva toz,
Bir zamanlar ne kadar hoştu, şu vîrânın özü!
Ağlıyor zorba ayaklarla ezilmiş yöreler,
Haçlı girdikçe harâb oldu gülistânın özü!
Sen yeter emrini ver, ağlamasın mazlumlar,
Tâ sevinsin n’ola yâ Rabbi, şehid cânın özü!
Verme küffâra sakın kudreti mü’minlere ver,
Düşmesin yerlere yâ Rab, Sana îmânın özü!
Son Nebî ümmetinin ağlamasın bahtı siyah,
Yâ İlâhî, zafer olsun yüce fermânın özü!
Yaramaz ilme sarılmışlara akmaz özümüz,
Tanıdık, sahte melek, maskeli şeytânın özü!
Fitnebaz filme kapılmışlara bakmaz gözümüz,
Sana yâ Rab, Sana âmâde bu kervânın özü!
Der ki Seyrî, yine yâ Rabbi fetih ver, zîrâ,
Tâ yaşansın ebedî Hazret-i Kur’ân’ın özü!
22 Ekim 2015 Sancaktepe / İstanbul
feilâtün / feilâtün / feilâtün / feilün
(fâilâtün) (fa’lün)