TEVÂZU
ŞAİR : VAROĞLU (Mehmet Ali VAR) varoglu5@gmail.com
Güzel ahlâktır ancak kemâle erdiren sır,
İnsan kâmil olamaz yaşasa da bir asır…
Âcizliği kavramak Hakk’a kulluğun özü,
Tevâzûdan nasipsiz, anlayamaz bu sözü.
Ne mümkün insan için, ulu dağlara ermek,
Ne mümkün kalpte kibir varken Allâh’ı görmek.
Ben nesli, hep gösterir kendi nefsine saygı,
Toplumu incitmekten duymaz azıcık kaygı.
Nezâket ve terbiye, ham gönüllere ilâç,
Hikmetle eğilir, her olgun meyveli ağaç.
Peygamber düsturudur yolda «nazar ber kadem»
Haramdan kaçıp, almak için kıymetli kıdem.
Mevlâ kulda nimet ve güzelliği sever de,
Fakiri tahkir hakkı vermedi hiçbir ferde.
Eğer unutmaz ise kişi geldiği yeri,
İki dünyada artar dâim onun değeri…
Mahviyet taslamakla, tevâzu olur mu bir?
Zemmederek kendini övmek bir başka kibir.
Tevâzû fakirde de zenginde de güzeldir,
Mütevâzı bir âmir, Rab katında özeldir.
Varoğlu, ister isen yücelerden mertebe,
Alçak gönüllü olmak kalbe en yüksek rütbe.
20 Eylül 2015, Vezirköprü