YÜCE RUH
TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI)
Gül açtın ey yüce ruh, Sen dikenlerin yerine,
«Hayır»dı karşılığın, şer dökenlerin yerine…
Taş attılar, ne kederler yaşattılar da yine,
Duâ buyurdun, o bedbahtların nesillerine…
Dün aç-susuz bırakanlardı onlar affettin,
«Yiyin, için!» dedin açlık zamânı hemşerine…
Hasım münâfığa verdin ridânı rahmet için,
Dağıttın affını vahşîye, türlü kâfirine…
Bağışlaman bile kâfî ödül iken, ne zarif,
Şerefli Bürde’ni verdin, cürümlü şâirine…
O zirve rahmeti hiç almıyorken akl-ı beşer,
Sığar bütün beşeriyyet, o kalb-i mahşerine…
Haşir gününde niyâzın, şefâat eyleyerek,
Bütün bir ümmeti almak o Havz-ı Kevser’ine…
Yüzüm yok amma Medîne’ndeyim, kapında gedâ,
Kerem buyur ne olur, inleyen misâfirine…
Ramazan 1437 Medîne-i Münevvere -1445
vezni: mefâilün / feilâtün / mefâilün / feilün