VASİYET
Kemal AKGÜL kemalakgul1903@gmail.com
Herkes gibi ben de değilim bâkî,
Vakti geldiğinde yoklasın beni.
Zamanım tükenip emr-i hak vâkî,
Olunca Azrâil haklasın beni.
İşte vuslat günüm, görün toyumu,
Teneşire uzatsınlar boyumu,
Konu komşu ısıtsınlar suyumu;
Birkaç sâlih mü’min paklasın beni.
Salâ konup kabristana varılsın,
Musallâ önünde safa durulsun;
«Nasıl bilirdiniz?» diye sorulsun;
«İyi!» deyip dostlar aklasın beni.
İşte kabir evi, yeni bir konuk,
Sağ yana yatırın, kıbleye dönük,
Kapılar kapalı, ışığı sönük;
Cemaat oraya saklasın beni.
Ayrılığım yüreklere dokunsun,
Sevenlerim acı acı yutkunsun,
Duâlar edilsin, Kur’ân okunsun;
Yakınlarım biraz beklesin beni.
Kimse ne ağlasın ne feryâd etsin,
Mevlâ’dan dileğim rûhum şâd etsin,
Eşim, dostum unutmasın yâd etsin;
Hayır duâsına eklesin beni.
Ziyarete gelir belki her cuma,
Görünce duygular geçer hücuma,
Beyaz güller diksin yâr başucuma,
Akgül’üm diyerek koklasın beni.