EMÂNET
GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI) mahtopbasli@hotmail.com
Emânet üstümüzde candan özge ne varsa,
Üstünde kıyam olan cümle mekân emânet.
Ömrümüzün ömürü ezel-ebed kadarsa,
Kālû ile başlayıp giden zaman emânet.
Hayatın akışını okşarken rüzgâr eli,
Saatler koşuşturur, yırtınır deli deli,
Yürekteki duygunun sır olunca emeli;
Menzile giden yolda, kutlu kervan emânet.
İnsanlığın mayası sevgiyle karılırken,
Dağ ardı hülyalarım ortadan yarılırken,
Vuslat ümidi ile gölgeme sarılırken;
Bahşedilen ne varsa, cümle ihsan emânet.
Beynime zonk zonk vuran duygu anaforunda,
Hayallerin küstüğü suâlin en zorunda,
Düşünceler yanarken çıkmazların korunda;
Sevdamı sakladığım kafes insan emânet.
Kelebek kanadında ebed sırrına ersem,
Kozamı örmek için kendi kozama girsem,
Aynadaki rûhumu gönül gözümle görsem;
Benim olsa kaç yazar, başta cihan emânet.
İndirsem yıldızları bir bir burcundan yere,
Kılıcımla dokunsam, kesip biçsem kaç kere,
Gözlerimde dinlenen damla çıksa sefere;
Kar beyaz saçlarımdan çıkan duman emânet.