EMÂNET

GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI) mahtopbasli@hotmail.com

 

 

Emânet üstümüzde candan özge ne varsa,

Üstünde kıyam olan cümle mekân emânet.

Ömrümüzün ömürü ezel-ebed kadarsa,

Kālû ile başlayıp giden zaman emânet.

 

Hayatın akışını okşarken rüzgâr eli,

Saatler koşuşturur, yırtınır deli deli,

Yürekteki duygunun sır olunca emeli;

Menzile giden yolda, kutlu kervan emânet.

 

İnsanlığın mayası sevgiyle karılırken,

Dağ ardı hülyalarım ortadan yarılırken,

Vuslat ümidi ile gölgeme sarılırken;

Bahşedilen ne varsa, cümle ihsan emânet.

 

Beynime zonk zonk vuran duygu anaforunda,

Hayallerin küstüğü suâlin en zorunda,

Düşünceler yanarken çıkmazların korunda;

Sevdamı sakladığım kafes insan emânet.

 

Kelebek kanadında ebed sırrına ersem,

Kozamı örmek için kendi kozama girsem,

Aynadaki rûhumu gönül gözümle görsem;

Benim olsa kaç yazar, başta cihan emânet.

 

İndirsem yıldızları bir bir burcundan yere,

Kılıcımla dokunsam, kesip biçsem kaç kere,

Gözlerimde dinlenen damla çıksa sefere;

Kar beyaz saçlarımdan çıkan duman emânet.