YÜRÜ!
Kemal AKGÜL kemalakgul1903@gmail.com
Elinde değilse ânı durdurmak,
Zamanla beraber, durmadan yürü!
Menzil uzak, bize yakışmaz durmak,
Neden, niçin diye sormadan yürü!
İki düşmanın var, seni hep yorar,
Nefis, kötülüğü her yerde arar,
Şeytan, îmânına tuzaklar kurar;
Îmânı şeytana vermeden yürü!
İnsanın hamuru maddeyle mânâ,
Hem madde hem mânâ gerek insana,
Sen seni kurtarmak için îmâna;
Ölüm sarhoşluğu sarmadan yürü!
Çekidüzen ver ki kendi hâline,
İstikamet kuşu konsun eline,
Dokunma kimsenin gönül teline;
Karıncayı dahî kırmadan yürü!
Yolculuk sonunda iki liman var,
Biri sonsuz nurdur, birisi de nâr,
Yaradan’a yâr ol, gayrıya ağyâr;
Harama elini sürmeden yürü!
Dünya kurulalı geçmiş kaç asır,
Kimseye olmamış, sade münhasır;
Akgül der ki: İnsan sır içinde sır;
Sırları ortaya sermeden yürü!