İMAM HATİP MARŞI
SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ)
Millî ve mânevî bir eğitim anlayışıyla akl-ı selîm ve kalb-i selîm şahsiyetler, evlâd-ı fâtihan gönüller, güzîdeler, güçlü dâhîler ve bir Recep Tayyip ERDOĞAN yetiştiren îman ve irfan temelinde edep ve ahlâk, liyâkat ve dirâyet üzre ilim ve hikmetle donanmış
Tüm Hayırlı Nesillere İthâfen
İMAM HATİP MARŞI
Sana Ebed Baha İçin Asıl Ekin:
Edeb, Edeb, Edeb, Edeb, Edeb, Edeb
Senin için ne desem az, semâya çık, söyle;
Adanmak ufka değer, ey imam hatip nesli!
Namazların ne güzel Hakk’a yükselir böyle,
Akarsu ol, akıver, ey imam hatip nesli!
Esinti var mı? Bulut bekliyor bütün her yer,
Bakınma yağmura, sen yağ, dirilsin iklimler,
Esaslı bir eğitim, nesli kahramân eyler,
Düşürme, sende güher, ey imam hatip nesli!
Bu halkın ayçası, göz nûrusun, senin zirve,
Azalmasın ışığın, ey fidan, senin meyve,
Her annenin, babanın yâdısın, emânet ve
Atak senin yine her, ey imam hatip nesli!
İçin için doku her kalbi, öncü ol halka,
Çığır bu, Allah için her nefes çağır Hakk’a,
İlerle, garbı yenen şark atıyla bambaşka,
Nizâm-ı âlem eyer, ey imam hatip nesli!
Akında mü’mine has âyet içre şân ördük,
Senin aziz şerefin, kıymetin, en üstünlük,
Irakta sanmayasın çok yakında son gümrük,
Limanda yüklü semer, ey imam hatip nesli!
Elif nedir? Oku Kur’ân’ı, Rabbimin fermân,
Kapılma putlara ey müslüman, budur îmân,
İçinde nûr ekilen bahçe, sendedir harmân,
Ne varsa sende meğer, ey imam hatip nesli!
Enerji senden akar öyle bir sebilsin ki,
Derin düşüncede şâh, öyle bir asilsin ki,
Ehad deyip de koşan öyle bir nesilsin ki,
Bir inci kaynadı yer, ey imam hatip nesli!
Eşikten Arş’a dönüş mektebinde ezbersin,
Dakik, duyarlı, hayâ duygusunda çembersin,
Efendi örneğisin, müttakîye rehbersin,
Bu farz, asıl kariyer, ey imam hatip nesli!
Emekte refref olan sen misal kanat yoktur,
Devamlı açtır özün, dâimâ gözün toktur,
Edepli, saf bakışın, zulme karşı sert oktur,
Bu ince bir kriter, ey imam hatip nesli!
Emin, güzîde, vakur bir damar bu, dinmez hiç,
Dehâ bu sonsuz ecir, Hak katından inmez hiç,
Evet, seninle bu meşk, ey nesil, silinmez hiç,
Baş üzre sen gibi er, ey imam hatip nesli!
Ekol bu; gelse odun, gitmeden yeşermekte,
Dikenli, cimri gelen, sonra bolca vermekte,
Elân bayırda kalan, bir gün ille ermekte,
Birer, beşer, yedişer, ey imam hatip nesli!
Eman ve tevhidimiz, havza havza âmentü,
Devâ, bu serde emir, ravza ravza bir örtü,
Elem sırâtı; yerin altı, toprağın üstü,
Bum olmasın nilüfer, ey imam hatip nesli!
Çorak ve kupkuru bir çağda, kalbi, ey umman,
Bugünkü sancı çetin, sende çâre, ey Lokman,
Kan ağlatan çilenin tıbbı başka ey derman,
Bu derde ömrünü ver, ey imam hatip nesli!
Bilir misin, ne diyor bin bir imtihan, hikmet?
Zor anda en küçücük zahmet, en büyük rahmet,
Susuz zeminde pınâr ol, çiçeklenir nîmet,
Hemen demetleri der, ey imam hatip nesli!
Madalyalar dolusun keyfiyet denen fende,
Mahâretin, sanatın her rüyâsı var sende,
Sonunda muştu senin, şimdiden senin müjde,
Şuur ve şükrüne er, ey imam hatip nesli!
Hedef, hayâli yener «Hay» deyip donandıkça,
Cehâlet alt edilir, sen ilim kuşandıkça,
Adın ölümsüz olur, sen Hudâ’yı andıkça,
Döner hayırlara şer, ey imam hatip nesli!
Makāmı en sevilen bestesin, mükemmelsin,
Yetîmi, yoksulu kol kol kucaklayan elsin,
Zayıf, zavallı, garip, kimsesiz için, selsin,
Su ver, yanık bu ciğer, ey imam hatip nesli!
Tebessüm et, bu ilâç, çok gerekli insâna,
Tefekkür et, çözülür en kilitlenen mânâ,
Teşekkür et, seni kim eylediyse müstesnâ,
Sakın ha olma heder, ey imam hatip nesli!
Şu ân için daha şart dünkü haysiyet kürkü,
Bu şart içinde aziz çünkü zürriyet mülkü,
Nasıl pazarda fasıl, türkü, zihniyet, ülkü?
Mezar, bu fasla ne der, ey imam hatip nesli?
Diyâr-ı mahşere bir bak; ne hâlde encâmı?
Eûzü – besmeleler döndürür serencâmı,
Birer kefen bezidir herkesin son ihrâmı,
Nedir kabirde fener, ey imam hatip nesli?
Kemirmesin seni, dik dur, devirmesin kuşku,
Bu bağrı kaplamasın hak dışında bir korku,
İnanca çok pusu var, çelmesin tuhaf uyku,
Nifâkı çarmıha ger, ey imam hatip nesli!
Muhammedî yetişen kimliğin senin, âlim,
Dirâyetin, dedemin nabzı, titresin zâlim,
Yegâne terbiyenin rahlesinde çift tâlim,
Ebûbekir ve Ömer, ey imam hatip nesli!
Gürül gürül yüreğin, sen ki nûr-i Osman’sın,
Ali’yle Fâtih olan bir Selîm-i devransın,
Ezel – ebed sana taç, çünkü ehl-i Kur’ân’sın,
Ne hoş nasib bu kader, ey imam hatip nesli!
Ne tatlı bir yürüyüş, sâde müstakim yönde,
Ne tatlı çırpınışın, ders içinde en önde,
Ne tatlıdır başarın, bir de sohbetin, bir de;
O hâfızın ne hüner, ey imam hatip nesli!
O bülbülün, şakısın -sayfa sayfa- şenlendir,
Büyük berâta akış, çağlayan şelâlendir,
Hüseyni hüznü saran bir Hicaz nakış, sendir,
Bu nakşı göklere ser, ey imam hatip nesli!
Seninle gördü gören şahsiyet denen farkı,
Seninle anladılar varlığın nedir çarkı,
Nümûnesin, bu sıfat, Mustafâ’nın ahlâkı,
Hayat bu ilm-i siyer, ey imam hatip nesli!
Ey alnımızda güneş, ey fetih gülistânı,
Senin çınar duruşun, yendi türlü şeytânı,
Bahâr olan yarının, ey sabâhı, destânı,
Elinde mutlu haber, ey imam hatip nesli!
Yüzünde canlı kitap, hakka aynadır çehren,
Bu kıt’a kıt’a şiir, hep senin kitâbenden,
Günâha batsa cihân, batmayan nesilsin sen,
Budur sevâba sefer, ey imam hatip nesli!
Duâ duâ büyüyen bir civân-ı milletsin,
Merâmı cennet olan, en hayırlı ümmetsin,
Karıncalar gibi sen hak yolunda gayretsin,
Yakın şafakta zafer, ey imam hatip nesli!
Ne mutlu bedr-i vefâ, yüz akıyla Mûsâlar,
Bu hasta devre şifâ, Hamzalar ve Îsâlar,
Fezâ-yı ömre safâ, Kâbemizde Aksâ’lar,
Senin yolun yüceler, ey imam hatip nesli!
Kalem minârelerin gür ezânısın, aksın,
Hitâbetinle gönül minberinde uçmaksın,
Ümitsin, âbidesin, hür vatanlı bayraksın,
Eser seninle eser, ey imam hatip nesli!
Peşinde safta durur yıldız-ay, bu mehtapta,
Seninle tekbir alır kubbeler bu mihrapta,
Vaaz ve kürsülerin köprüdür bu girdapta,
Omuzlarında kemer, ey imam hatip nesli!
İçin deniz gibidir, şahlanır fakat taşmaz,
Dışın, için gibidir, kıbleden rotan şaşmaz,
Fazîletin bu senin; hakkı, haddi hiç aşmaz,
Denir: –Melek bu beşer, ey imam hatip nesli!
En eski, en yeni tüm, senden âşinâ ister,
Ne şanlı bir gelecek, sende târihî defter,
Esas hazîne senin; bahtı coşturur mehter,
Senin hilâl-i seher, ey imam hatip nesli!
Bir ol, berâberi ol, çok sever Rasûlullâh,
Sen, ehl-i küfre şedîd, dosta şefkat ol, her gâh,
Tomurcuğun çoğalır, mest eder bu, ey âgâh,
Gavur, zehirli biber, ey imam hatip nesli!
Bütün tuzakları gör, sapma hiç haram fikre,
Yabancılaşma sakın, en mühim, helâl zikre,
Dönüşme nanköre hiç, her zaman sarıl şükre,
Neler aşar bu teker, ey imam hatip nesli!
Sabır, sebat kökü ol, savrulurken insanlar,
Sinanların yetişir, boy verir Süleymanlar,
Murâd olur her azim, şâd olur bu meydanlar,
Erer huzûra keder, ey imam hatip nesli!
Kibirli bir cücedir kimde yoksa hak dâvâ,
Rezîle benzememek dînimizde öz fetvâ,
Çamurlu giysi hevâ, bembeyaz libas takvâ,
Temiz sarıkta kamer, ey imam hatip nesli!
Bu ruh, Recep – Ramazan rûhu; mağfiret gâye,
Kadir’le kadrin özel, âhiret bu sermâye,
Sadâkat üzre, cihâd üzre sendedir pâye,
Dokuz felek sana fer, ey imam hatip nesli!
Yorulma, yılma, uyan, kalk, usanma terlerken,
Bıkıp da düşme sakın, durmadan ilerlerken,
Burak kesil, yine koş, son vahiy yarış derken,
Rızâya er, bu yeter, ey imam hatip nesli!
Mukaddesâta fedâ, hürmetinle âlâsın,
Sükût ve güçlü sedâ, kâmetinle bâlâsın,
O merhametli edâ, rahmetinle illâsın,
Çöp olmasın bu değer, ey imam hatip nesli!
Rasûl’ü üzme aman, mahcup etme İslâm’ı,
Kucaklasın yine yer – gök seninle bayrâmı,
Ne kutlu nâm, yaşayış mührü, Müslüman nâmı,
Sevin, mühürsen eğer, ey imam hatip nesli!
Unutma; Temmuz’un on beş deminde doğrulduk,
Unutma; Kurtuluş’un külhanında yoğrulduk,
Delil Çanakkalemiz, can verip de can bulduk,
Geçilmez özde siper, ey imam hatip nesli!
Geçilme hiç yiğidim, haşre dek selâm olsun,
Tilâvetin, yine «Hû», en güzel kelâm olsun,
Muhammed’in mimi ol, söz elif ve lâm olsun,
Denilsin; –İşte lider, ey imam hatip nesli!
Bu marşı şevk ile ey yazdıran, çoğalt ecri,
Bu karnedir sana ey bir gönül, düzelt devri,
Bu tablo, sırr-ı şehid, muhteşem diyor Seyrî,
Bu cemre, sendeki ter, ey imam hatip nesli!
mefâilün / feilâtün / mefâilün / fa’lün
ve 7 + 7 = 14’lü hece ölçüsü