VAKT-İ SEHER

Şerife Şule TESLİMOĞLU serifeteslimoglu00@gmail.com

Ay ışığı pür-nûr olup sızarken;
Uçup gelsen, vakt-i seher olunca.
Arzuhâlim dîde giryân yazarken;
Yaşım silsen, vakt-i seher olunca.

Rahneleri pâre pâre dağlasan,
Duâ duâ kanadına bağlasan,
Şu hâlimi görüp sen de ağlasan;
Hemhâl olsan vakt-i seher olunca.

Bulutları yolda yoldaş eylesen,
Kevâkibi sâdık sırdaş eylesen,
Gam yükümü bilip candaş eylesen;
Gönlüm alsan, vakt-i seher olunca.

Sabâ yeli katıverse önüne,
Dönse yüzün Beytullâh’ın yönüne,
Revnâk ile şu fakirin gününe;
Muştu salsan vakt-i seher olunca.

Adım adım varıp nurlu kapıya,
Kanadını sürüp nurlu kapıya,
Niyaz ile sorup nurlu kapıya;
N’ola kalsan, vakt-i seher olunca?