YANIK GÖNÜL MUZAFFER YÜREK

TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI)

 

İmbat veren güneş, kavurur çöl alanları,

Nûruyla kör eder ona dik dik bakanları…

 

Güller ve lâlelerle müzeyyen şu bahçenin,

Ardında bin mücâdele, ıslāh olan zemin…

 

Putlar kırıp da tevhidi inşâ eden Rasûl…

Mâhî’dir ismi, zâlimi imhâ eden Rasûl…

 

Mağdurların yanında, ümitler kesilse de;

Hılfu’l-fudûle verdi omuz câhiliyyede…

 

Bir aynadır o yüz, bakanın hâli orda hep:

Sıddîk bakınca mest iken, ifrit Ebû Lehep!..

 

Dâim sabırlı, hep mütebessim o çehre bak:

Alnında bir damar kabarır çiğnenirse hak.

 

Sonsuz muhabbetinde, nizam var şımartmaz,

Rahmettir âlemîne, doğurmaz fakat maraz…

 

Allâh için sever yine Allâh için kızar,

Mazlūma kör tuzakları gayret edip bozar…

 

Dünyâya Hakk’ın elçisi, İslâm kumandanı,

O’ndan alır cesâreti Allâh’ın arslanı…

 

Tembel ve âciz olmamak, Allah’tan arzusu,

Mânî mi zirve olmaya engin tevâzusu?!.

 

Tâlî, O Şâh’ı doğru telâkkî gerek bize,

Lâzım yanık gönül ve muzaffer yürek bize…

یانیق گوڭل ‏مظفر ‏یورك