EY YÜCE MAHBUB!
SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ)
Ay desem çehrene, aydan daha revnaksın Sen,
Gün desem, nûr-i güneşten daha parlaksın Sen!
Noktadır gökteki yıldız bile mîrâcına göz,
Aşkın Arş’ındaki en sevgili zambaksın Sen!
Her nakış Sen’de, bakış Sen’de, akış Sen’de, öze,
Su desem, cümle sulardan daha berraksın Sen!
Şaşırıp inci desem, inci de Sen’den doğuyor,
Sen ki, her katresi deryâ dolu ırmaksın Sen!
Gül desem, ey yüce Mahbub, terinin damlası o,
Tâ ezelden ebedî bahçede sağnaksın Sen!
Sana dâir ne desem zerre kalır sırrında,
Sevdiğinden Sen’i Allah, bize ancaksın Sen!
Öyle rahmetsin Efendim, bütün âlemler için,
Çöl dahî buldu hayat, Ravza-i mutlaksın Sen!
Vech-i pâkin, görenin aynası, rûhun gibidir,
Rengi saftan duru, sütten de beyaz, aksın Sen!
Sen’i ey mazhar-ı levlâk, neye teşbîh edeyim?
Hakk’a îman ve şahâdette muhakkaksın Sen!
Öyle kul, öyle rasûlsün ki, Hudâ övmekte,
Şirki târîhe gömen server-i âfaksın Sen!
Söz biter heybede, yetmez Sen’i anlatmaya dil,
O kadar zirve sıfat, en güzel ahlâksın Sen!
Sen’i kadrince ne mümkün beşer acziyle senâ,
İşte Kur’ân, iki dünyâda musaddaksın Sen!
Bize mahşerde büyük af ve şefâat Sen’de,
Ey şükür sancağı, en gölgeli bayraksın Sen!
Ey Raûf, anneler evlâda dönüp bakmazken,
Bir Rahîmsin* nice feryatlara kundaksın Sen!
Ağlar ümmet ile Seyrî, Sana pervâne, fedâ,
N’ola kervânına kat, cennet-i müştaksın Sen.
1999-2022
Vezni: feilâtün / feilâtün / feilâtün / feilün
(fâilâtün) (fa’lün)
____________________________________________________
*Raûf ve Rahîm sıfatlarının ikisini birden Cenâb-ı Hak, Kur’ân-ı Kerim’de Hazret-i Peygamber -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’e lutfetmiş, O’nu medh ü senâ şânında Tevbe Sûresi’nin 128. âyetinde şöyle ifade buyurmuştur:
“Size içinizden öyle bir Rasûl geldi ki, sıkıntıya uğramanız kendisine çok ağır geliyor, saâdetinizi cidden istiyor. Size düşkün, mü’minlere Raûf (çok şefkatli) ve Rahîm (çok merhametli)dir.”