KÖYÜMÜ ÖZLEDİM!

M. Nihat MALKOÇ mnm61mnm@hotmail.com

 

Gurbet elde nâçar kaldım,
Köyümü ne çok özledim!
Derin hayallere daldım,
Köyümü ne çok özledim!

Duydum ki çiçekler açmış,
Etrafına koku saçmış,
Ana-baba başta taçmış;
Köyümü ne çok özledim!

Çeşmesini, pınarını…
Meşesini, çınarını…
Ortasını, kenarını…
Köyümü ne çok özledim!

Ölüsüyle, sağlarıyla,
Çiçeklenmiş dağlarıyla,
Bereketli bağlarıyla;
Köyümü ne çok özledim!

Havası, suyu başkadır,
İnsanın huyu başkadır,
Derneği, toyu başkadır;
Köyümü ne çok özledim!

Zihnimde köyün izleri,
Âşikâr olmuş gizleri,
Şehirler yordu bizleri;
Köyümü ne çok özledim!

Dünün kadri bilinmiyor,
Hâtıralar silinmiyor,
Gurbet elde gülünmüyor;
Köyümü ne çok özledim!

İçimiz hasretle yandı,
Gönlümüz hüzne boyandı,
Bıçak kemiğe dayandı;
Köyümü ne çok özledim!

Umutlarım harap oldu,
Gördüklerim serap oldu,
Her ne varsa türap oldu;
Köyümü ne çok özledim!