GIYÂBEN SEVDİM
Kemal AKGÜL kemalakgul1903@gmail.com
İlmek ilmek bütün kalplere sevgi,
Aşkı ören Gül’ü sevdim gıyâben.
Ne kadar övsem de az kalır övgü,
Müşfik duran, hâli sevdim gıyâben.
Hizmeti kendine nimet bileni,
Bir mazlumun gözyaşını sileni,
Hayır-şer demeyip Hak’tan geleni;
Güzel gören, kulu sevdim gıyâben.
Yediğinden yedirirler yoksula,
Sarıp sarmalayıp çaputa, çula,
Yaşlıya, mağdura, yetime, dula;
Kanat geren, kolu sevdim gıyâben.
Makbul değil, caka satıp poz atan,
Makbulü, düşene bir el uzatan,
Verdiğinde, Hak rızâsı gözeten;
Gizli veren, eli sevdim gıyâben.
Hayır yarışında, girmiş sıraya,
Tebessümü, değişilmez paraya,
Sözleriyle, yürekteki yaraya;
Merhem süren, dili sevdim gıyâben.
Akgül’üm bu çağda doğru kalanı,
Sevdim, yolu erkânınca alanı,
Safı belli, bir karınca olanı;
Dosta varan, yolu sevdim gıyâben.