YÛNUS TAPDUK DERGÂHINDA
M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com
Buğday dedim, yanıldım,
Himmet gerekli imiş.
Uydum nefse, yenildim,
Hikmet gerekli imiş.
Yol düşürdüm dergâha,
Yaşım on beşken daha,
Tek varılmaz felâha;
Ümmet gerekli imiş.
Söz mihraba inince,
Vakt-i namaz denince,
Tekbir almadan önce;
Kāmet gerekli imiş.
Eşikten geçmek için,
Gül olup açmak için,
Kalplere saçmak için;
Zahmet gerekli imiş.
Düşene dek yâdına,
Şeyhi Tapduk adına,
Dağdan düzgün oduna;
Zimmet gerekli imiş.
Doğduğundan bugüne,
Gözü doymayan ene,
Câna değil ha! Tene;
Nimet gerekli imiş.
Edepten libas ile,
Yokluk dolu tas ile,
Mürîdâna sus ile;
Hürmet gerekli imiş.