İSTE CÂN U GÖNÜLDEN!

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com

Ara, sor, soruştur, bul bir yolunu!
Sen yeter ki iste cân u gönülden!
Kapısından kovmaz hiçbir kulunu,
Sen yeter ki iste cân u gönülden!

Deryâ verir, deniz verir, göl verir,
Leylâ’sını arayana çöl verir,
Diken arasında, gonca gül verir;
Sen yeter ki iste cân u gönülden!

Hak yol islâm, sapma bâtıl yollara!
Taş atma ha meyve veren dallara!
Seni refîk kılar sâlih kullara;
Sen yeter ki iste cân u gönülden!

Gönül çerâğını artık yaksana,
İstemeden neler vermiş bak sana,
Ya istersen hiç vermez mi Hak sana;
Sen yeter ki iste cân u gönülden!

O’ndan başkasına etme ki kulluk,
O versin ömrüne; bereket, bolluk,
Elbette lâzımdır yolcuya yolluk;
Sen yeter ki iste cân u gönülden!

Hasrettir; belimi, boynumu büken,
Varsın, yol üstüne döksünler diken,
Kıyamda, rükûda, secdede iken;
Sen yeter ki iste cân u gönülden!

Ucba sevk etmesin sırtında kürkün,
Ağzına tat versin dilinde türkün,
Hep Allah’tan olsun; ümidin, korkun;
Sen yeter ki iste cân u gönülden!

Sen yürü ki Sevgili’nin izinden,
Gözyaşın gönüle aksın gözünden,
Tebessümü eksik etme yüzünden;
Sen yeter ki iste cân u gönülden!