MUHTAÇTIR İNSAN İNSANA…

Kemal AKGÜL kemalakgul1903@gmail.com

 

Beşikten mezara varana kadar,
Her zaman insan insana…
İster avam olsun ister hükümdar,
Her zaman muhtaçtır insan insana…

Büyümesin bir küçücük mesele,
Kopmasın bir kaşık suda velvele,
Olalım el ele, gönül gönüle;
Her zaman muhtaçtır insan insana…

Birçok derde devâ olur nezâket,
Yoktur ayrılıktan büyük felâket,
Her birimiz birimize emânet;
Her zaman muhtaçtır insan insana…

Aynı resmi yapan fırça gibiyiz,
Bin bir çiçek açan bahçe gibiyiz,
Yapboz tahtasında parça gibiyiz;
Her zaman muhtaçtır insan insana…

Ağaçlar yüksünmez kendi dalını,
Arılar birlikte yapar balını,
Ölürsün komşular tutar salını;
Her zaman muhtaçtır insan insana…

Uz söyle Akgül’üm sözü abartma!
Öfke, ateş, harlayıp da kabartma!
Sağlam kalsın, bağlarını kopartma!
Her zaman muhtaçtır insan insana…