YETER!

Zahit GENÇ genczahit@gmail.com

 

Bakarsın ki bir gün, bu ömür bitmiş,
Uyan nefsim uyan, bu gaflet yeter!
Yıllar bir su gibi çağlayıp gitmiş,
Uyan nefsim uyan, bu gaflet yeter!

Mezarcı durmadan toprağı kazar,
Kabristana bir bak, her yanı mezar,
Ölüm bize yakın bir nefes kadar;
Uyan nefsim uyan, bu gaflet yeter!

Şu dünyadan; «Bir tat alayım.» dedin,
Hiç doymak bilmedin, yedikçe yedin,
Yarına çıkmaya var mı senedin?
Uyan nefsim uyan, bu gaflet yeter!

İslâm’da bulmuşuz gerçek huzuru,
Îmandır kalplerin parlayan nûru,
Bırakalım artık; «kibri, gururu»;
Uyan nefsim uyan, bu gaflet yeter!

Mü’minin derdini ekle derdine,
Vefâyı unutma ulu ceddine,
İnsan ne yaparsa kendi kendine;
Uyan nefsim uyan, bu gaflet yeter!

İnsanın kendine yeter telâşı,
Bulunmaz orada bir can yoldaşı,
Konmadan başına bir mezar taşı;
Uyan nefsim uyan, bu gaflet yeter!

29 Mart 2019