GÂH ÂLEM İÇİMDE, HÂL OLDU BÖYLE!..

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com

Yâ Rab; sırtımda mı o zarar, o kâr?
Her âzam «Hak» diyen, dil oldu böyle!..
Kışıma yüklendi, bir sonsuz bahar;
Yarılan dağ, deryâ yol oldu böyle!..

Hasretin hüznü mü, dinmeyen ağrım;
Nefes ver zamana, düştü bu çağrım!..
«Hikmeti» söylerken, kavrulan bağrım;
Aşkınla çağladı, sel oldu böyle!..

Gönlüme Sen vurdun, bu «Gül» rengini;
Sesime Sen kattın, aşk âhengini!..
Verdim nefs içinde, nefsin cengini,
Eğildi kāmetim, dal oldu böyle!..

Bir ömrü her nefes sınadın, durdun;
Tevhîdin mührünü, kalbime vurdun!..
Bu aşk dergâhında, ne nizam kurdun?
Kor bağrım yeşerdi, gül oldu böyle!..

Tefekkür eyledim, var ile yoku,
Sîneme saplandı, bahtımın oku!..
Bildim Sen’siz değil, seyr u sülûku,
Gönül yol aldıkça, kul oldu böyle!..

İhrama büründüm, duruldum, doldum;
Her zerrem döndükçe «bir» Sen’i buldum!..
Gâh âlem içinde ben «ben»den oldum;
Gâh âlem içimde, hâl oldu böyle!..