SÖZÜM GEÇMİYOR!..
Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com
Söyleye söyleye bıktım usandım,
«Nefs-i emmâre»ye sözüm geçmiyor!..
Belki bir gün olur uslanır sandım,
«Nefs-i emmâre»ye sözüm geçmiyor!..
Dâim bâtıl ile alışverişte,
Hile yapar, tuzak kurar her işte…
Hâlâ ısrar eder aynı görüşte,
«Nefs-i emmâre»ye sözüm geçmiyor!..
Düşünde define bulsa sevinir,
İbisten; «Aferin» alsa sevinir…
Gönül şehrim harap olsa sevinir;
«Nefs-i emmâre»ye sözüm geçmiyor!..
Ne sözünde sebat, ne ahde vefâ,
Hep onun yüzünden çektiğim cefâ…
Yalvardım, yakardım günde kaç defa,
«Nefs-i emmâre»ye sözüm geçmiyor!..
Gurbetteyim, garip gönlü yaralı,
Ölsem bile olmayacak oralı…
Gerekçesi, mazereti sıralı,
«Nefs-i emmâre»ye sözüm geçmiyor!..
Güzellikler gülümsedi karşıda,
Çirkefleşti sokaklarda, çarşıda…
«Gel gidelim!» dedim kâmil mürşide,
«Nefs-i emmâre»ye sözüm geçmiyor!..
«Sabır» dedim; sene bitti, ay bitti…
Yaşadığım şehir bitti, köy bitti…
Diye diye şu dilimde tüy bitti…
«Nefs-i emmâre»ye sözüm geçmiyor!..