HER ŞEY BİR TUHAF!
SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) nejatsefercioglu@hotmail.com
Kalmadı cihanın eski elvânı;
Sarılar, yeşiller, allar bir tuhaf.
Bağların kalmadı özlenen yanı;
Lâleler, sümbüller, güller bir tuhaf.
Her sabah gönülden hatır sorardık,
Bir rüya anlatsak hayra yorardık,
Mutluluk üstüne hayal kurardık;
Şimdi konuşmayan diller bir tuhaf.
Gencecik fidanın beli büküldü,
Yeşeren tohumun kökü söküldü,
Bahar dallarına karlar döküldü;
Meyveye durmayan dallar bir tuhaf.
Bestekâr makamı boşladı gitti,
Sâzende usûlü dışladı gitti,
Kulakta bed sesler kışladı gitti;
Düzeni bozulan teller bir tuhaf.
Seferî neylesin böyle cihânı,
Ne nâmerdi mutlu ne de merdânı;
Menzile ermiyor hiç bir kervanı,
Menzile uzanan yollar bir tuhaf.
16 Temmuz 2019, Girne